دلم بهانه میکند طلوع دیدن تورا ، تا به کجا دلم کشد حسرت دیدار تورا. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چو گل های شقایق داغدارم / بیا پروانه شو بنشین کنارمبشو مرهم به زخم قلبم ای دوست / که خنجر خورده ی این روزگارم* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


خسته ام فردا نگاهت را برایم پست کن / یک بغل حال و هوایت را برایم پست کن

گوشم از آواز غمگین سکوت شب پراست / لطفا آن لحن صدایت را برایم پست کن
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *رفتی و ندیدی که چه محشر کردم / با اشک ، تمام کوچه را تر کردم
وقتی که شکست بغض تنهایی من ، وابستگی ام را به تو باور کردم.


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به هر دری که زدم سری شکسته شد / به هرجا که سر زدم دری بسته شد
نه دگر در زنم به سر نه دگر سر زنم به دری / که روح در به درم از سر و در زدن خسته شد.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

جز من اگر عاشق شیداست بگو / ور میل دست به جانب ماست بگو
ور هیچ مرا در دل تو جاست بگو / گر هست بگو نیست بگو راست بگو.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بسترم صدف خالی یک تنهاییست ، و تو چون مروارید گردن آویز کسان دگری!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عاشقی با قلب من بیگانه شد / خنده از لب رفت و یک افسانه شد
حس و حالی بعد عشق آمد پدید / بعد آنشب زندگی غمخانه شد.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سایه ام امشب ز تنهایی مرا همراه نیست / گر در این خلوت بمیرم هیچ کس آگاه نیست
من دراین دنیا به جز سایه ندارم همدمی / این رفیق نیمه راه هم گاه هست و گاه نیست.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

غربت آن نیست که تنها باشی ، فارغ از فتنه فردا باشی
غربت آن است که چون قطره ی آب در پی دریا باشی
غربت آن است که مثل من و دل در میان همه کس یکه و تنها باشی.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گر بدانم نیستی غمی نیست ز تنهایی …. اینکه هستی و تنهایم غم دارم.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلی بستم به آن عهدی که بستی ، تو آخر هردو را باهم شکستی.

* * * * * 

گویند: صاحب دلى ، براى اقامه نماز به مسجدى رفت . نمازگزاران ، همه او را شناختند؛
 پس ، از او خواستند که پس از نماز، بر منبر رود و پند گوید . پذیرفت .
نماز جماعت تمام شد . چشم ها همه به سوى او بود. مرد صاحب دل برخاست و بر پله نخست منبر نشست .
بسم الله گفت و خدا و رسولش را ستود. آن گاه خطاب به جماعت گفت :
مردم !هرکس از شما که مى داند امروز تا شب خواهد زیست و نخواهد مرد، برخیزد!
کسى برنخاست .
گفت : حالا هرکس از شما که خود را آماده مرگ کرده است ، برخیزد!
باز کسى برنخاست .
گفت : شگفتا از شما که به ماندن اطمینان ندارید؛ اما براى رفتن نیز آماده نیستید!

داستان زير را آرت بو خوالد طنز نويس پر آوازه آمريكايي در تاييد اينكه نبايد اخبار ناگوار را به يكباره به شنونده گفت تعريف مي كند:
مرد ثروتمندي مباشر خود را براي سركشي اوضاع فرستاده بود. پس از مراجعه پرسيد:

-جرج از خانه چه خبر؟
-خبر خوشي ندارم قربان سگ شما مرد.

-سگ بيچاره پس او مرد. چه چيز باعث مرگ او شد؟
-پرخوري قربان!

-پرخوري؟ مگه چه غذايي به او داديد كه تا اين اندازه دوست داشت؟
-گوشت اسب قربان و همين باعث مرگش شد.

-اين همه گوشت اسب از كجا آورديد؟
-همه اسب هاي پدرتان مردند قربان!

-چه گفتي؟ همه آنها مردند؟
- بله قربان. همه آنها از كار زيادي مردند.

-براي چه اين قدر كار كردند؟
-براي اينكه آب بياورند قربان!

-گفتي آب آب براي چه؟
-براي اينكه آتش را خاموش كنند قربان!

-كدام آتش را؟
-آه قربان! خانه پدر شما سوخت و خاكستر شد.

-پس خانه پدرم سوخت! علت آتش سوزي چه بود؟
-فكر مي كنم كه شعله شمع باعث اين كار شد. قربان!

-گفتي شمع؟ كدام شمع؟
-شمع هايي كه براي تشيع جنازه مادرتان استفاده شد قربان!

-مادرم هم مرد؟
-بله قربان. زن بيچاره پس از وقوع آن حادثه سرش را زمين گذاشت و ديگر بلند نشد قربان.!

-كدام حادثه؟
-حادثه مرگ پدرتان قربان!

-پدرم هم مرد؟
-بله قربان. مرد بيچاره همين كه آن خبر را شنيد زندگي را بدرود گفت.

-كدام خبر را؟
-خبر هاي بدي قربان. بانك شما ورشكست شد. اعتبار شما از بين رفت و حالابيش از يك سنت تو اين دنيا ارزش نداريد.
 من جسارت كردم قربان خواستم خبرها را هر چه زودتر به شما اطلاع بدهم قربان

زن .یه به شوهرش میگه: شوهر همسایه هر روز صبح که میخواد بره سر کار زنش رو

 میبوسه! تو چرا این کار رو نمی کنی؟

شوهر میگه: آخه من که زنه رو خوب نمی شناسم !!

.

.

تحقیقات نشان داده که فقط ۲۰% مردها عقل دارند

۸۰% بقیه زن دارند !!!